Tutku DEVRAN

(Bölüm 14 Eylül 2016 tarihinde 16:42'de yayımlanmıştır.)  Elvin DURU'dan       Son lafından sonra boğazımı temizleyerek sessiz kalmış, ben de bir elma almıştım. Acarla aynı anda elimizdeki elmaları son kez ısırıp, çöplerini de tezgaha aynı anda bıraktık. Birbirimizi, gözlerimizi kısmış sinsi bakışlarla inceleyerek nasıl davranacağımızı kestirmeye çalışıyorduk. Elma değen baş ve işaret parmağımı yaladım. Ama o gözlerini kaçırdı.  Başta ne bu haller diye düşünmüş, sonra aklıma o gece de buna benzer bir parmak yalama hareketimden etkilenmiş olduğunu hatırlamıştım.  Mutfağı sadece nefes seslerimiz dolduruyordu. Saate gözüm iliştiğinde 15.00 olduğunu gördüm. Dersime daha vardı. Canı sıkılmış olacak ki konuşmamız başladı.  -Elvin? " sesi temkinliydi. -Ne?" Ben ise son derece agresiftim. Kamera kısmına kafam takılıydı hala. Hepsini tek tek ellerimle sökecektim.  -Öyle dikilecek miyiz?"  - Rahatsız mı oldun?"  -Yani, boş boş duruyoruz. Bir Ankara

1.0: "SEVİYOR MU SEVMİYOR MU?"     Okurlar 😘😘😘 Yeni bölümü attım lakin bu çok içime sinmedi açıkçası. Çok yoğun bir haftamdı ve ne yazdığımı anlamadım resmen. Davet bölümünü yarın paylaşmayı düşünüyorum. Detaylı ve uzun olacak inşallah sıkılmazsınız. 🤔    Beğenirseniz,    Yorum yapmayı(mutlaka), oy vermeyi unutmayın.    Sevin, sevilin. İyi okumalar ❤️❤️ ACAR DEVRAN'dan     Yaklaşık dört saattir odamda uzanıyordum. Filtre kahve ve favorim olan damla sakızlı çikolata hariç odama hiçbir cisim girmemişti. Sabahın köründe içki içmediğimden bunları tüketmiştim ama bu gidişle bir şişe hennessy içkisinin yolu gözüküyordu.      Odamın kapısı çaldığında "Babaannem değilsen, defol." Desem de girme cesaretini gösteren sadece ağabeyim olabilirdi. Gözlerimi devirip, derin bir nefes alarak yatağa geri uzandım yüzüstü. -Sakin ol. Gel bir konuşalım ağabey kardeş, kalk yataktan."  -Ya ne gerek var iki blöf yap bana öğrenirsin sen." Derken, hala uz

0.9: "DEVRAN YALISINDA ELVİN RÜZGÂRI" ******Oy, yorum(özellikle) unutmayın ama zorlayacak değilim keyfinize kalmış. Sevgiler öpücükler Elvin'den 😘😘❤️❤️ ****24 Eylül 2016/ 14.54 tarihinde yayımlanmıştır.  ACAR DEVRAN'dan      Elvin'i evine bıraktıktan sonra abimle telefonda konuşmuş, otele geçmiştim.        Ne gündü ama. Harley Quinn'im kavgaya girmiş, sopayla çılgınca savaşmıştı. Bu durumda ben Joker oluyordum.  Tabii onun çok daha yakışıklı versiyonu.  Yüzümde ondan kalan tebessümle işlerimi halledip, yemeği odamda yemeyi tercih ettim, bilgisayardan da maillerimi gözden geçirdim.          Yeni bir şey yoktu. Ada'nın mesajı, şirketle ilgili bir dolu mail, kardeşimin özlem dolu emojileri...        Hayır Elvin bir de 2 yaş küçük bundan, o niye bana emoji atmıyor anlamıyorum.        Kız olacaksın bir de kız! At bir gözlerden kalp fışkıran emoji, bak sana WhatsApp'ı satın almaz mıyım?     Biran Actonla Jan Koum'u (Whatsappın Ku

0.8: "ACAR DEVRAN VİKİPEDİSİ" Daha 2 bölüm önce 13 K diye seviniyordum şimdi 89 K olmuş ahey ahey! İlginiz için çok teşekkür ederim😍😍 Oy veren, YORUM yapan ve okuma listelerine ekleyenlere de ayrı teşekkür ve öpücükleeer Acar'dan. İyi okumalar 😛🎈 16 Eylül 2016- 20.34 tarihinde yayımlanmıştır.  ACAR DEVRAN'dan      Bu sabah, Umut itinin arkadaşlarıyla karşılaşmıştım. Sabah Elvin'i aramak yerine okuluna uğramışken, bir önceki günkü ziyaretimde beni gören Umut'un arkadaşları önümü kesmişti. Neymiş, Umut en son Elvin'i görmeye gitmiş.  Gelmemiş, ertesi günü okulda Elvin'in yanında hiç görmedikleri bir adam görmüşler. Bu ben oluyorum. Şüphelenmiş götler.  Üçü de Umut'tan geçinen zavallı çocuklardı. Birbirileriyle konuşmalarından adlarını öğrenmiştim. Bilgilerini Recep sayesinde almıştım. Kozlar benim elimdeydi.      Ulan bir de Elvin sanki Umutla sevgililermiş gibi konuşmaları yok mu? Şeytan diyor topla piçleri, at Umutla aynı yere. Za

0.7: "KABUSUN TOZLARI" Bölüm Şarkıları: • Çisil Egeli- Bırak Acıları Ardında  •Ulaş- Gamzeler 9 Eylül 2016/ 20.35 Elvin DURU'dan      Geziniyorum evimde. Neden gezdiğimin ben de farkında değilim. Mutfaktan sesler geliyor. Oraya yöneliyorum. Mutfakta annemi görüyorum. Suratımdan nasıl dehşete düştüğümü anlamış olacak ki, gülümseyerek beni kolumdan sürükleyip, balkona çıkarıyor.       Bir masa hazırlamış. Masada babam, Umut, yengem, amcam,Acar, Deniz, Ada ve Mert oturuyor. Bunun bir rüya olduğunun bilincinde olduğumdan uyanmak için kendimi cimciriyor, gözlerimi sıkıyorum ama hiçbir değişiklik olmuyor. Zaman geçiyor ve ben hala masadayım. Annem, yaptığı böreklerden pastalardan bana yedirmeye çalışıyor. Ada, benimle tasarımlar hakkında konuşuyor.       Artık o kadar bunalıyorum ki bu sahtelikten. Üstelik bir de Umut masadan elime uzanınca elimi çekmekten kendimi alamıyorum. İçim kararıyor o an sanki. Babamın artık sofrada olmadığını farkedip ağlamaya başlıyorum.